Polecamy

Aktualności

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • 13
  • 14
  • 15
  • 16
  • 17
  • 18
  • 19
  • 20
  • 21
  • 22
  • 23
  • 24
  • 25
  • 26
  • 27
  • 28
  • 29
  • 30
  • 31
  • 32
  • 33
  • 34
  • 35
  • 36
  • 37

Leasing operacyjny i finansowy dla rolników

Leasing operacyjny i finansowy dla rolników

Leasing - jest jednym z rodzajów umowy pomiędzy dwiema stronami: rolnikiem (leasingobiorcą, korzystającym) a finansującym (leasingodawcą). Na podstawie tej umowy leasingodawca zobowiązuje się do oddania leasingobiorcy daną rzecz na określony w umowie okres czasu w celu jego odpłatnego używania.

Pojęcie leasingu zdefiniowane jest w kodeksie cywilnym w artykule 7091:

"Przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego."

Umowa leasingu jest więc umową nazwaną zdefiniowaną w polskim prawie i musi zostać zawarta na piśmie.
W transakcjach leasingowych stronami są jak napisano wcześniej dwie strony: leasingobiorca i leasingodawca. Leasingodawca zazwyczaj nie jest producentem danych środków trwałych więc musi go nabyć od dostawcy (trzeci uczestnik transakcji który nie jest stroną na umowie ale jest również niezwykle istotny - to on dostarcza sprzęt).
Ze względu na fakt czy leasingodawca jest posiadaczem sprzętu czy musi go nabyć wyróżniamy dwa rodzaje leasingu:

- leasing pośredni - w którym leasingodawca (bank lub inna instytucja finansująca) nabywa od producenta dany środek trwały i zawiera z leasingobiorcą umowę na mocy której zobowiązuje się odpłatnie przekazać środek trwały do użytkowania,

- leasing bezpośredni - w którym producent jest jednocześnie leasingodawcą i sam zawiera umowę z leasingobiorcą.

W Polsce jak nietrudno się domyśleć mamy najczęściej do czynienia z leasingiem pośrednim. Leasing bezpośredni ma zastosowanie na przykład w przypadku niektórych dealerów samochodowych którzy sami są podmiotami finansującymi.

Leasing w przeciwieństwie do tradycyjnego kredytu inwestycyjnego jest znacznie dostępniejszą usługą. Rolnikowi pozwala w szybki i łatwy sposób uzyskać niezbędne do prowadzenia działalności środki trwałe, także dla nowopowstałych gospodarstw rolnych. To właśnie z łatwiej dostępności jak również korzyści ekonomicznych (tarcza podatkowa, odliczenie podatku VAT) jest to niezwykle popularna w dzisiejszych czasach wśród rolników usługa finansowa. Środki trwałe przekazane zostają rolnikowi na określony czas za co musi on płacić leasingodawcy określoną w umowie opłatę w formie rat. Sfinansowane mogą zostać zarówno przedmioty jak i używane. Co ważne, zazwyczaj umowa leasingu zawiera możliwość przeniesienia własności na korzystającego po określonym w umowie czasie użytkowania. Mamy wtedy do czynienia w tej sytuacji z tak zwanym wykupem przedmiotu i przeniesieniem własności na leasingobiorcę. Wartość wykupu nazywana jest wartością rezydualną (resztkową) i określa wartość przedmiotu po okresie użytkowania.

Przedmiot leasingu dla rolników

Przedmiotem leasingu najczęściej bywają pojazdy osobowe, maszyny i urządzenia a także pojazdy ciężarowe. Obecna oferta firm udzielających leasing jest praktycznie nieograniczona. Przedmiotem leasingu może być dowolny środek trwały lub usługa który wspomaga prowadzenie działalności gospodarczej - przedmioty ruchome i nieruchome: pojazdy, dźwigi, maszyny u urządzenia, sprzęt komputerowy, nieruchomości, linie produkcyjne, statki wodne i powietrzne, wartości niematerialne i prawne, oddelegowanie pracowników umysłowych i fizycznych (tzw. leasing pracowniczy gdzie przedmiotem leasingu nie jest pracowników a usługa przez niego wykonywana). Ubiegając się o leasing warto wziąć pod uwagę rodzaj przedmiotu leasingu bowiem leasingodawcy zazwyczaj specjalizują się w leasingu konkretnych przedmiotów. Firma specjalizująca się w leasingu sprzętu komputerowego może nie być w stanie sfinansować sprzętu medycznego. Warto w tym przypadku poszukać leasingodawcy specjalizującego się właśnie w finansowaniu aparatury medycznej. Leasingodawcy oceniając możliwość udzielenia leasingu leasingobiorcy biorą pod uwagę zazwyczaj 2 elementy:

- ocenę leasingobiorcy (rolnika) - dane finansowe, jego zdolność do regulowania zobowiązania, doświadczenie, czas prowadzenia gospodarstwa,

- rodzaj finansowanego przedmiotu - jego zbywalność czyli możliwość łatwej sprzedaży na rynku.

Firmy specjalizujące się w leasingu danej branży (na przykład rolnictwo, informatyka, medycyna, telekomunikacja, poligrafia) mają doświadczenie branżowe które pozwala im w łatwy sposób upłynnić posiadane środki trwałe. To właśnie z tego powodu szukając leasingu warto wziąć pod uwagę rodzaj użytkowanego przedmiotu i znaleźć firmy leasingowe specjalizujące się właśnie w leasingu tego typu przedmiotów.

Okres trwania umowy leasingowej jest zależny od rodzaju finansowanego przedmiotu i jego okresu amortyzacji (zużywalności). Czas trwania umowy powinien być krótszy niż okres amortyzacji przedmiotu i powinien obejmować co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji.

Leasing nieruchomości dla rolników

W przypadku nieruchomości, leasing jest bardzo atrakcyjną w stosunku do najmu. Rolnik bowiem ustalając warunki współpracy z leasingodawcą może wynegocjować możliwość wykupu nieruchomości po określonym okresie. Stanie się więc on docelowo właścicielem nieruchomości. W tym przypadku przy podpisywaniu umowy leasingu wymagane jest również zaangażowanie notariusza w obecności którego napisany zostanie i podpisany przez strony umowy akt notarialny. Na jego mocy po spełnieniu określonych warunków i po określonym czasie rolnik (leasingobiorca) stanie się właścicielem nieruchomości.

Leasing operacyjny dla rolników

Leasing operacyjny jest najpopularniejszym rodzajem leasingu wśród rolników. Przedmiot leasingu jest własnością leasingodawcy który wcześniej nabył go od dostawcy w celu przekazania w użytkowanie leasingobiorcy. Z tego powodu, przedmiot leasingu zaliczany jest do środków trwałych leasingodawcy i to leasingodawca dokonuje odpisów amortyzacyjnych od posiadanego przedmiotu. Natomiast płacone przez rolnika raty leasingowe podobnie jak wpłata wstępna stanowi koszt uzyskania przychodów leasingobiorcy. Z tego powodu leasing operacyjny wykorzystywany jest przez przedsiębiorstwa jako tarcza podatkowa. Pod względem podatkowym leasing operacyjny podobnie jak faktoring traktowany jest jako usługa i podlega opodatkowaniu. Podatek VAT każdorazowo doliczany jest do raty leasingowej i polega odliczeniu przez leasingobiorcę. Leasing operacyjny tak jak leasing finansowy zawiera możliwość nabycia środka trwałego po zakończeniu okresu użytkowania (wykup).

Leasing finansowy dla rolników

W leasingu finansowym przedmiot leasingu bilansowo jest własnością rolnika, podlega więc uwzględnieniu na bilansie leasingobiorcy zaliczając się do jego majątku trwałego. W związku z tym rolnik dokonuje odpisów amortyzacyjnych co niesie za sobą szereg korzyści podatkowych. Rata leasingowa przypomina ratę przy kredycie gdzie następuje podział na część kapitałową oraz część odsetkową. Kosztem uzyskania przychodu jest więc wyłącznie część odsetkowa. Pod względem podatkowym leasing finansowy traktowany jest jako dostawa towarów i podlega jednorazowemu opodatkowaniu z góry za cały okres finansowania. Rolnik więc zobligowany jest do zapłaty pełnego podatku niezwłocznie po podpisaniu umowy leasingu. Leasing finansowy tak jak leasing operacyjny zawiera możliwość nabycia środka trwałego po zakończeniu okresu użytkowania (wykup).

 

Produkty powiązane:

Zobacz również:

 

Kredyt inwestycyjny dla rolników

Kredyt inwestycyjny dla rolników

Kredyt inwestycyjny dla rolników jest rodzajem kredytu długoterminowego (zazwyczaj maksymalnie do 20 lat) przeznaczonym na powiększenie gospodarstwa.
Jest to kredyt celowy a więc przeznaczony na sfinansowanie ściśle określonego składnika majątku - zakupu gruntów rolnych, nieruchomości zabudowanych, maszyn, urządzeń, środków transportu, budowę lub modernizację nieruchomości. Przyznanie kredytu oparte jest na zbadaniu zdolności kredytowej (danych historycznych) a także przyszłym ekonomicznym wpływie posiadania nabytego majątku na działalność rolniczą. W tym celu banki zazwyczaj wymagają przedstawienia biznesplanu a także prognoz finansowych które zaprognozują wpływ planowanej inwestycji na przyszłe przychody i osiągane zyski z działalności rolniczej. Przyznanie kredytu inwestycyjnego wiąże się z wymogiem posiadania udziału własnego w przedmiotowej inwestycji (tzw. wkład własny). W zależności od rodzaju inwestycji (budowlana, zakup) wkład własny stanowić mogą środki własne (gotówka) lub nakłady już poniesione w związku z planowaną inwestycją (zaliczki na poczet zakupu środków, koszty zakupu gruntu, koszty wykonanych projektów, badań etc.) Jeżeli staramy się o udzielenie kredytu inwestycyjnego a ponosimy już wydatki związane z projektami, pozwoleniami etc. warto zachować faktury i potwierdzenia zapłaty z tytułu tychże wydatków - będą one stanowiły wkład własny w przedmiotowej inwestycji.

Wypłata kredytu inwestycyjnego dla rolników

Kredyt inwestycyjny wypłacany jest w całości lub w transzach na rachunek sprzedawcy lub wykonawcy.
Banki zazwyczaj unikają sytuacji by kredyt wypłacany był na rachunek kredytobiorcy.
W przypadku kredytu wypłacanego w transzach (zazwyczaj inwestycje budowlane), wypłata kolejnych transz następuje po weryfikacji postępu dotychczasowych prac.
Wymagane jest zaangażowanie podmiotu który potwierdzi pozytywnie zakończony etap inwestycji po czym bank dokonuje wypłaty kolejnej części (transzy) środków.

Koszty kredytu inwestycyjnego dla rolników

Przy finansowaniu inwestycyjnym rolnik musi liczyć się z następującymi kosztami:

- prowizją przygotowawczą (prowizją za uruchomienie kredytu), która określona jest zazwyczaj procentowo od salda wypłacanego kredytu, prowizja ta zazwyczaj płatna jest jednorazowo za pełny (zazwyczaj kilkunastoletni) okres finansowania,
- kosztem odsetek będącym sumą marży banku a także stawki referencyjnej (WIBOR1M, WIBOR3M i inne) która naliczana jest w skali roku,
- prowizją za gotowość (prowizją za niewykorzystanie), która pobierana jest od niewykorzystanego salda kredytu (ma zastosowanie wyłącznie w przypadku kredytu inwestycyjnego wypłacanego w transzach)
- ewentualnymi prowizjami na rzecz instytucji poręczających kredyt,
- kosztami ustanowienia zabezpieczeń (opłaty sądowe, opłaty notarialne etc.),
- kosztami związanymi z monitoringiem postępu prac (dotyczy głównie kredytu na budowę nieruchomości gdzie wypłata transz następuje po realizacji poszczególnych etapów)
- opcjonalnie - kosztem dodatkowych ubezpieczeń (obecnie rzadko stosowane),
- kosztem prowadzenia i obsługi rachunku
- kosztem przewalutowania (w przypadku gdy nabywany jest sprzęt z zagranicy a kredyt wypłacany jest w PLN)
- prowizją za rozpatrzenie wniosku

Metoda spłaty kredytu inwestycyjnego dla rolników

 

Przed podpisaniem umowy rolnik zazwyczaj ma opcję wyboru rodzaju spłaty kredytu: metodą annuitetową (raty równe, stałe) lub malejącą (metoda kapitałowa). Te dwie metody różnią się proporcją kapitału i odsetek w okresach spłaty (ratach). W metodzie annuitetowej przez cały okres spłaty płacimy stałą, niezmienną kwotę raty. Na podstawie dobranych parametrów kredytu (kwota, okres spłaty) tworzony jest harmonogram który dobiera odpowiednie proporcje kapitału i odsetek tak aby należny bankowi dług równomiernie rozciągnął się w czasie. W metodzie malejącej niezmienna jest sama część kapitałowa. W efekcie zmienna jest część odsetkowa która kalkulowana jest od kwoty kapitału przypadającej na okresy spłaty. Kapitał ulega zmniejszeniu o równe części w danych okresach i od tej kwoty kapitału naliczane są odsetki. Kalkulacja dla własnych parametrów w obu metodach spłaty możliwa jest w oparciu o kalkulator spłaty.
Obie metody zilustrowano na poniższej tabeli dla założenia kwoty kredytu 1 MLN PLN, terminu spłaty 12 miesięcy, oprocentowania 5% p.a. (w skali roku).

Metoda annuitetowa (raty równe, raty stałe)

Miesiąc spłaty Saldo kredytu Rata kapitałowa Rata odsetkowa Rata całkowita
1 1000000,00 83333,33 4166,67 87500,00
2 916666,67 83333,33 3819,44 87152,78
3 833333,33 83333,33 3472,22 86805,56
4 750000,00 83333,33 3125,00 86458,33
5 666666,67 83333,33 2777,78 86111,11
6 583333,33 83333,33 2430,56 85763,89
7 500000,00 83333,33 2083,33 85416,67
8 416666,67 83333,33 1736,11 85069,44
9 333333,33 83333,33 1388,89 84722,22
10 250000,00 83333,33 1041,67 84375,00
11 166666,67 83333,33 694,44 84027,78
12 83333,33 83333,33 347,22 83680,56

 

Metoda malejąca (metoda kapitałowa)

Miesiąc spłaty Saldo kredytu Rata kapitałowa Rata odsetkowa Rata całkowita
1 1000000,00 81440,82 4166,67 85607,48
2 918559,18 81780,15 3827,33 85607,48
3 836779,03 82120,90 3486,58 85607,48
4 754658,13 82463,07 3144,41 85607,48
5 672195,06 82806,67 2800,81 85607,48
6 589388,39 83151,70 2455,78 85607,48
7 506236,69 83498,16 2109,32 85607,48
8 422738,53 83846,07 1761,41 85607,48
9 338892,46 84195,43 1412,05 85607,48
10 254697,03 84546,24 1061,24 85607,48
11 170150,78 84898,52 708,96 85607,48
12 85252,26 85252,26 355,22 85607,48

 

Jak widać na powyższym przykładzie, każda z metod ma swoje plusy i minusy.
W metodzie annuitetowej początkowy poziom raty jest wyższy aniżeli w przypadku metody malejącej. Plusem natomiast jest fakt, iż łączna kwota odsetek do zapłaty w całym okresie jest niższa niż w przypadku metody malejącej.
W przypadku metody annuitetowej najważniejszym aspektem jest niezmienność poziomu raty - całkowite miesięczne obciążenie jest stałe w całym okresie spłaty.

Karencja w spłacie kredytu inwestycyjnego dla rolników

 

Kredyt inwestycyjny posiada możliwość karencji (zazwyczaj zawieszenia samej raty kapitałowej na pewien okres czasu). Jest to istotna kwestia w przypadku finansowania projektów budowlanych (np. budowa obory, chlewni, kurnika itp.). Zwróćmy uwagę iż do czasu realizacji inwestycji firma musi prowadzić działalność w dotychczasowym zakresie i ponosić związane z tym koszty gospodarstwa. Karencja pozwola w tym przykładzie zmniejszyć miesięczne obciążenia (część kapitałową ratę) do momentu osiągania przychodów z nowej inwestycji.

Produkty powiązane:

Zobacz również:

Faktoring dla rolników

Faktoring dla rolników

Faktoring w największym uproszczeniu jest usługą polegającą na finansowaniu wystawionych przez rolnika (faktoranta) faktur z odroczonym terminem płatności (wykupie wierzytelności). Rolnik sprzedając towar lub wykonując usługę wystawia fakturę która posiada odroczony termin płatności (najczęściej 14,30,45 lub 60 dni). Termin płatności zazwyczaj jest kwestią uzgodnień z odbiorcą i oznacza termin po jakim odbiorca zobligowany jest przelać należność na rachunek rolnika. Faktoring pozwala więc wykupić przez bank lub inną instytucję (tzw. faktora) daną wierzytelność od rolnika (faktoranta) i niezwłocznie wypłacić na jego rachunek zaliczkę w wysokości około 80-100% faktury. Faktoring jest więc usługą pozwalającą znacząco polepszyć płynność finansową rolnika. Zaliczka wykupiona od rolnika wypłacana jest na rachunek sprzedawcy w ciągu 1-2 dni roboczych.

Strony umowy faktoringowej

Stronami umowy faktoringowej są:

- faktorant (rolnik) który za wykonaną usługę / sprzedany towar wystawia fakturę z odroczonym terminem płatności,

- faktor czyli podmiot (zazwyczaj bank lub instytucja finansowa) która wypłaca zaliczkę (zazwyczaj 80-90% faktury) niezwłocznie po przesłaniu dyspozycji od rolnika.

Uczestnikiem, a nie stroną umowy jest zazwyczaj dłużnik faktoringowy czyli kontrahent faktoranta na rzecz którego rolnik sprzedaje produkt / wykonuje usługę.
Podpisanie umowy faktoringowej wiąże się z koniecznością zcedowania przyszłych płatności od odbiorców na specjalnie wydzielony rachunek faktora.
Stosuje się w tym celu pisemne powiadomienia które w formie listów wysyła faktor na wskazane adresy odbiorców włączanych do umowy faktoringowej.

Zasada działania faktoringu dla rolników

Działanie usługi faktoringu dla rolników przedstawiono na poniższym przykładzie:

Faktoring schemat
1. Faktorant (rolnik) dostarcza towar / wykonuje usługę jednocześnie wystawiając fakturę z odroczonym terminem płatności.
2. Faktorant (rolnik) przekazuje do faktora informację o wystawionej fakturze podając dane fakturowe lub przesyłając jej skan.
3. Faktor wypłaca na konto niezwłocznie (zazwyczaj tego samego lub następnego dnia roboczego) zaliczkę wynoszącą zazwyczaj 80-90%. Od tego momentu naliczane zostają odsetki na rzecz faktora.
4. Dłużnik kontrahenta reguluje zobowiązanie wobec faktoranta (rolnika) na wskazany wcześniej rachunek faktora. Finansowanie danej faktury zostaje zakończone, odsetki przestają być naliczane. Pozostała część faktury (10-20%) zwana funduszem gwarancyjnym trafia na rachunek rolnika.

Podziały faktoringu dla rolników

1/ Ze względu na przejęcie ryzyka niewypłacalności kontrahenta

- faktoring pełny (bez regresu, właściwy) - w którym ryzyko niewypłacalności kontrahenta przejmuje faktor. Ten rodzaj faktoringu wiąże się z koniecznością ubezpieczenia portfela odbiorców oraz zapłaceniem stosownej dodatkowej opłaty za ubezpieczenie. Rolnik (faktorant) w tym przypadku pozbawiony jest ryzyka niewypłacalności swoich odbiorców. Ubezpieczenie zawarte może być równocześnie z umową faktoringu, możliwe jest również wykorzystanie istniejącej polisy w przypadku gdy faktorant wnioskując o przyznanie limitu faktoringowego posiada już ubezpieczenie należności swoich odbiorców. Faktoring zatem w tym przypadku może oparty być o polisę instytucji finansującej lub polisę już posiadaną (zewnętrzną). W obu przypadkach jednak faktorant nie ponosi ryzyka związanego z niewypłacalnością dłużników.

- faktoring niepełny (z regresem, niewłaściwy) - w którym to rolnik (faktorant) odpowiedzialny jest za ryzyko niewypłacalności swoich dłużników. W przypadku braku zapłaty po okresie regresu (tolerowanym okresie opóźnień) faktorant (rolnik) zobligowany jest do zwrotu zaliczki oraz naliczonych opłat (odsetek, prowizji) na rzecz faktora. Następnie rolnik (faktorant) egzekwuje otrzymanie należności we własnym zakresie.

- faktoring mieszany - jest połączeniem faktoringu pełnego z niepełnym. Oznacza to iż jedynie wybrana część portfela odbiorców podlega ubezpieczeniu przed niewypłacalnością. Ten rodzaj faktoringu jest stosowany w szczególnych przypadkach. Banki zazwyczaj sięgając po ubezpieczenie objąć chcą nim cały portfel odbiorców włączanych do umowy. Zazwyczaj jest on stosowany w przypadku gdy część portfela stanowią odbiorcy krajowi, a pozostałą część odbiorcy zagraniczni (eksportowi). Banki często wymagają ubezpieczenia w stosunku do odbiorców zagranicznych stąd też możliwe jest rozwiązanie: odbiorcy krajowi objęci faktoringiem niepełnym (z regresem), odbiorcy zagraniczni objęci faktoringiem pełnym (bez regresu).

Faktoring schemat finansowania

Na powyższym schemacie przedstawiono kluczowe okresy związane z wykupem wierzytelności. Po podpisaniu umowy następuje przekazanie faktury do wykupu przez faktora. Od tego momentu rozpoczyna się okres finansowania tym samym data ta jest początkiem naliczania odsetek od sfinansowanej faktury. Kontrahent na uregulowanie płatności ma określony termin (termin płatności) który przedstawiony jest na fakturze. W przypadku gdy faktura nie zostanie zapłacone do upływie terminu płatności przechodzi ona w tak zwany okres regresu. Jest to tolerowany przez bank okres opóźnienia w spłacie który w większości przypadków wynosi maksymalnie 30 dni.

Dla przykładu:

  • w przypadku terminu płatności 30 dni bank oczekuje na otrzymanie płatności maksymalnie 60 dni (30 dni termin płatności, 30 dni okres regresu),

  • w przypadku terminu płatności 45 dni bank oczekuje na otrzymanie płatności maksymalnie 75 dni (45 dni termin płatności, 30 dni okres regresu).

Jeżeli dłużnik spłaci swą należność w terminie płatności lub w okresie regresu finansowanie tej faktury kończy się, odsetki przestają zostać naliczane.
W przypadku braku zapłaty po upływie okresu regresu mamy, jak napisano wcześniej 2 możliwości (w zależności od rodzaju faktoringu):

  • faktoring niepełny - faktorant po upływie okresu regresu zobligowany jest do zwrotu zaliczki oraz naliczonych opłat,

  • faktoring pełny - wyegzekwowanie niezapłaconej należności leży po stronie faktora / ubezpieczyciela, faktorant odpowiada co najwyżej do wysokości funduszu gwarancyjnego (10-20% faktury)


2/ Ze względu na profil odbiorcy (krajowy/zagraniczny/mieszany)

- faktoring krajowy - w którym całość odbiorców stanowią odbiorcy krajowi. W przypadku tych odbiorców przy dobrej ocenie banki zazwyczaj nie wymagają ubezpieczenia co powoduje iż faktoring krajowy jest tańszy od faktoringu eksportowego. Należy tutaj odróżnić portfel odbiorców od waluty limitu faktoringowego. Możliwa jest więc sytuacja, iż faktoringiem z regresem objęci są odbiorcy krajowi a zaliczki wypłacone są w walucie obcej (np. EUR) gdyż taka jest waluta rozliczeń między odbiorcami krajowymi.

- faktoring zagraniczny - w którym całość odbiorców stanowią podmioty zagraniczne. Weryfikacja podmiotów zagranicznych pod względem wypłacalności jest trudniejsza aniżeli podmiotów krajowych. Stąd też banki przy włączaniu do umowy odbiorców zagranicznych zazwyczaj wymagają objęcia ich ubezpieczeniem. Ten rodzaj jest droższy od faktoringu krajowego ze względu m.in. na koszty związane z ubezpieczeniem.

- faktoring mieszany - będący połączeniem faktoringu krajowego i eksportowego. Jak napisano wcześniej wiąże się z koniecznością ubezpieczenia choćby części portfela stanowiącego odbiorców zagranicznych.

3/ Ze względu na powiadamianie dłużnika

- faktoring jawny (otwarty, notyfikowany) - w którym zawsze następuje zawiadomienie dłużnika, zazwyczaj niezwłocznie po podpisaniu umowy faktoringowej. Faktor lub faktorant zobowiązany jest w tym przypadku do wysyłki stosownej korespondencji do odiorców z informacją o włączeniu do umowy oraz przekazaniu wydzielonego numeru rachunku na który odbiorca zobowiązany jest regulować swoje zobowiązania.

- faktoring tajny (cichy, niejawny, nienotyfikowany) - w którym faktorant nie ma obowiązku zawiadamiania dłużnika o zawarciu umowy faktoringu. W tej sytuacji dłużnik nie uzyskuje informacji o wydzielonym rachunku faktoringowym swoje zobowiązania reguluje więc jak dotychczas, na rachunek dostawcy. Banki niechętnie stosują to rozwiązanie, faktoring niejawny ma zastosowanie zazwyczaj w przypadku odbiorców o bardzo dobrym standingu finansowym lub w przypadku niskiego limitu finansowania odbiorcy. Faktoring tajny ma również zastosowanie w stosunku do sieci handlowych które zwyczajowo mają zapisany zakaz cesji wierzytelności w umowach handlowych.

- półjawny (półotwarty) - w którym nie następuje niezwłoczne zawiadomienie dłużnika o zawarciu umowy faktoringowej i włączeniu odbiorcy do umowy. Zawiadomienie dłużnika następuje dopiero gdy należność staje się wymagalna - czyli gdy minie termin płatności faktury.

4/ Ze względu na czas otrzymania płatności od faktora:

- faktoring zaliczkowy - najbardziej popularna forma, która wiąże się z otrzymaniem zaliczki (80-90% wartości faktury) tuż po zleceniu wypłaty u faktora. Pozostała część faktury (10-20%) przekazana zostaje do faktoranta w momencie zapłaty wierzytelności przez dłużnika. Wysokość zaliczki zależna jest od kwoty należności oraz terminu płatności.

- faktoring dyskontowy - w tym rodzaju faktoringu na rachunek faktoranta przelewana jest odrazu cała kwota faktury pomniejszona o należne prowizje związane z jej obsługą. Brak podziału na zaliczkę oraz fundusz gwarancyjny.

- faktoring wymagalnościowy - ten rodzaj faktoringu nie pełni funkcji poprawiającej płynność finansową faktoranta. Ma za to za zadanie zmobilizowanie dłużnika do terminowej zapłaty należności. Faktor nie finansuje wykupu wierzytelności a jedynie informuje dłużnika o zawarciu umowy w celu zdyscyplinowania terminu płatności. Należność po wpłynięciu na rachunek faktora przekazywana jest niezwłocznie na rachunek faktoranta.

Faktoring odwrotny dla rolnika

Powszechnie znany jest również faktoring odwrotny (odwrócony) który dotyczy finansowania faktur wystawionych przez dostawców. Polega on na wykupie przez faktora wierzytelności które powstały z tytułu sprzedaży towarów lub usług. Zazwyczaj banki wymagają w tym przypadku dodatkowych zabezpieczeń (poręczeń, zastawie na środkach trwałych). Nie ma tutaj mowy o zabezpieczeniu na należności gdyż mamy tutaj odwrotną sytuację (faktor opłaca nie należności faktoranta a jego zobowiązania).

Co ważne, przedmiotem faktoringu mogą być wyłącznie faktury nieprzeterminowane - obecne i przyszłe. Nie jest możliwe zatem sfinansowanie faktury której termin płatności upłynął.

Limity w faktoringu dla rolników

Ubiegając się o faktoring kluczową kwestią jest uzyskanie właściwych limitów umożliwiających pełne wykorzystanie usługi. Rozróżniamy trzy rodzaje limitów:

  • Limit globalny - jest to maksymalne zaangażowanie faktora na faktorancie. Mówiąc w dużym uproszczeniu suma wypłaconych zaliczek w danym momencie nie może przekraczać ustalonego limitu globalnego.

  • Limit na odbiorcę (sublimit) - jest to maksymalne zaangażowanie jakie faktor może wypłacić finansując faktury danego odbiorcy. Limit ten dotyczy danego odbiorcy. Wypłata zaliczek od tego odbiorcy nie może przekroczyć kwoty sublimitu.

  • Limit koncentracji - określany jest zazwyczaj procentowo i oznacza maksymalne zaangażowanie danego kontrahenta w stosunku do kwoty aktualnie wypłaconych zaliczek. Po przekroczeniu określonego udziału procentowego wypłata zaliczek od danego odbiorcy może zostać wstrzymana. Zazwyczaj sytuacja ulega zmianie w przypadku sfinansowania zaliczek od innych odbiorców bowiem zwiększa się saldo wypłaconych zaliczek a tym samym procent zaangażowania przedmiotowego odbiorcy w saldzie spada umożliwiając kolejne wypłaty.


    Wymagania rolnika ubiegającego się o faktoring


    Banki decydując się na nawiązanie współpracy z faktorantem wymagają szeregu wytycznych. Zasadniczą jest konieczność współpracy z odbiorcami na zasadzie odroczonego terminu płatności. Jest to główne kryterium które pozwala na ubieganie się o przyznanie limitu faktoringowego.

    Ponadto, faktorzy analizują przedmiotową transakcję banki biorą pod uwagę dogłębnie:

    - ocenę dłużników - faktor przed włączeniem odbiorcy do umowy dokonuje analizy poszczególnych odbiorców. Korzysta w tym celu z różnego rodzajów wywiadowni gospodarczych które dostarczają informacji o danym odbiorcy - przedstawiają jego standing finansowy, historię współpracy z faktorantem, wypłacalność.

    - ilość odbiorców planowanych do włączania do umowy - faktor stara się by portfel faktoranta był możliwie dobrze zdywersyfikowany. Optymalne jest włączenie co najmniej 5-6 odbiorców. Możliwość objęcia umową wyłącznie jednego odbiorcy jest rzadko spotykane, ma zastosowanie w przypadku gdy odbiorca ten jest znany i ma bardzo dobry profil ryzyka.

    - wyrażenie zgody na cesję przez dłużnika - jest kolejną kluczową kwestią która może uniemożliwić włączenie odbiorcy już na samym początku. W przypadku gdy dostawca towarów współpracuje z odbiorcą na podstawie umów handlowych konieczne jest zweryfikowanie zapisów tejże umowy. W umowie nie może znaleźć się zapis o zakazie cesji wierzytelności co uniemożliwia cedowanie należności na wydzielony rachunek faktora. Zapisy o zakazie cesji często występują w przypadku współpracy z sieciami handlowymi. W tej sytuacji jedynym rozwiązaniem jest zastosowanie faktoringu tajnego.

    - wielkość rolnika, formę prowadzenia księgowości - banki zazwyczaj wymagają aby faktorantem była firma o określonym poziomie przychodów, z możliwością przyznania limitu globalnego na odpowiednim poziomie. Ponadto nie preferują klientów rozliczających się na zasadach uproszczonej księgowości.

Produkty powiązane:

Zobacz również:

Finansowanie działalności bieżącej rolników

Finansowanie działalności bieżącej rolników

Finansowanie działalności bieżącej rolników związane jest z uzyskaniem kredytu krótkoterminowego na wydatki ponoszone z prowadzoną działalnością rolniczą. Jest to finansowanie krótkoterminowe bowiem okres finansowania wynosi zazwyczaj 1-2 lat. Nie jest on kredytem celowym co oznacza iż przyznane finansowanie wykorzystane może w dowolny sposób (w przeciwieństwie do kredytów inwestycyjnych których celem jest sfinansowanie środków trwałych - maszyn rolniczych, gruntów rolnych, nieruchomości zabudowanych). Środki przy tym rodzaju finansowania najczęściej przeznaczone są na zatowarowanie (zakup płodów rolnych, zwierząt, pasz, innych składników majątku obrotowego) co przekłada się na pozyskanie nowego portfela odbiorców lub zwiększenia sprzedaży.
Zbiór kredytów mających tą cechę (finansowanie bieżącej działalności) nazywa się powszechnie finansowaniem obrotowym, służy bowiem utrzymaniu płynności finansowej firmy w dobrej kondycji (uniknięcie zatorów płatniczych).
Wykorzystywane są w tym celu różnego rodzaju kredyty: kredyt w rachunku bieżącym, kredyt obrotowy, limit debetowy i inne.

Kredyt w rachunku bieżącym dla rolników

Kredyt w rachunku bieżącym (po angielsku overdraft) jest rodzajem kredytu odnawialnego. Kredyt zostaje postawiony do dyspozycji klienta (udostępniony) w rachunku bieżącym (nie tworzony zostaje zazwyczaj wydzielony rachunek kredytowy). Nazwa odnawialny wynika z faktu, iż kredyt może być wielokrotnie wykorzystywany w czasie trwania umowy. Każda wpłata na rachunek bieżący (na przykład zapłata za towar/usługę od kontrahenta) powoduje spłatę zadłużenia. W efekcie saldo zadłużenia zostaje umniejszone, a odsetki pobierane zostają od faktycznego stanu zadłużenia. Spłata zadłużenia obejmuje wyłącznie odsetki (inaczej niż w przypadku kredytu obrotowego nieodnawialnego) a kapitał wymagalny staje się na koniec okresu kredytowania (choć zazwyczaj przy dobrej ocenie zdolności kredyt ten jest aneksowany na lata kolejne).
Schemat wykorzystania kredytu w rachunku bieżącym zobrazowano na poniższym przykładzie:

Kredyt w rachunku bieżącym schemat

Funkcjonowanie kredytu w rachunku bieżącym na powyższym przykładzie wygląda następująco:

  • A - udostępnienie klientowi kredytu w rachunku bieżącym w kwocie 1 MLN PLN (czerwona linia to udostępniony kredyt),
  • B - ciągnienie kredytu w kwocie 500 TYS PLN, do dyspozycji pozostaje 500 TPLN, odsetki naliczane są od kwoty 500 TPLN,
  • C - wpływ od kontrahenta w kwocie 250 TPLN, do dyspozycji pozostaje 750 TPLN, odsetki naliczane są od kwoty 250 TPLN,
  • D - wpływ od kontrahenta w kwocie 550 TPLN, do dyspozycji pozostaje 1,3 MLN PLN (0,3 MLN - środki własne, 1 MLN PLN - kredyt w rachunku bieżącym), odsetki nie są naliczane

Kwota kredytu dostępnego dla klienta uzależniona jest od indywidualnej oceny zdolności kredytowej rolnika a także osiąganych przychodów i poziomu wpływów na dotychczas posiadane rachunki firmowe. W przypadku osiągania przychodów w walucie innej niż PLN klient ma możliwość zaciągnięcia kredytu w walucie w której osiąga wpływy. Oprocentowanie kredytu w tym przypadku oparte jest o właściwą stawkę referencyjną zależną od waluty kredytu (na przykład EURIBOR dla waluty Euro).

Przyznanie kredytu w rachunku bieżącym wiąże się z otwarciem rachunku bieżącego a także koniecznością przeniesienia części obrotów na rachunki banku udzielającego kredyt. Udostępnienie kredytu następuje po założeniu rachunku, podpisaniu umowy kredytowej, ustanowieniu zabezpieczeń i zapłacie (pobraniu) należnych prowizji. W wielu przypadkach należne prowizje zostają skredytowane umniejszając saldo kredytu postawionego do dyspozycji. Jest to o tyle wygodne, iż klient w celu uruchomienia kredytu nie musi podstawiać własnych środków na należne prowizje. O kredyt w rachunku bieżącym ubiegać się mogą przedsiębiorstwa prowadzące działalność od około 6-12 miesięcy. W wielu przypadkach wymagane jest przedstawienie historii rachunku potwierdzającej wpływy na dotychczasowe rachunki bankowe przedsiębiorstwa.
W wielu przypadkach przy zaciągnięciu kredytu w rachunku bieżącym nie wymagane są materialne zabezpieczenia ekspozycji. Banki stosują zazwyczaj zabezpieczenia takie jak pełnomocnictwo do rachunku, weksel in blanco, poręczenia państwowych instytucji wsparcia. Konieczne jest także, jak napisano wcześniej, przeniesienia wpływów na rachunki banku udzielającego kredyt. W przypadku nieco trudniejszej oceny wiarygodności klienta banki mogą zastosować materialne zabezpieczenia (zastaw rejestrowy na środkach trwałych, hipotekę na nieruchomościach gruntowych i zabudowanych) a także poręczenia osobowe / innych podmiotów powiązanych z kredytobiorcą.

Finansowanie może również zostać przeznaczone na refinansowanie (spłatę) innych kredytów o tym samie typie (obrotowe).
Po upływie okresu finansowania (1-2 lat) ponownie następuje ocena zdolności kredytowej. W przypadku pozytywnej oceny kredytobiorcy kredyt przedłużany jest na kolejny okres bez konieczności spłaty. Mamy wtedy najczęściej do czynienia z aneksem do umowy wydłużającym okres finansowania na kolejne lata.

Zaciągając kredyt w rachunku bieżącym musimy liczyć się z następującymi kosztami:

- prowizją przygotowawczą (prowizją za uruchomienie kredytu), która określona jest zazwyczaj procentowo od salda wypłacanego kredytu,
- kosztem odsetek będącym sumą marży banku a także stawki referencyjnej (WIBOR1M, WIBOR3M i inne) która naliczana jest w skali roku,
- prowizją za gotowość (prowizją za niewykorzystanie), która pobierana jest od niewykorzystanego salda kredytu (stosowana opcjonalnie),
- ewentualnymi prowizjami na rzecz instytucji poręczających kredyt,
- ewentualnymi kosztami ustanowienia zabezpieczeń (opłaty sądowe, opłaty notarialne etc.),
- opcjonalnie - kosztem dodatkowych ubezpieczeń (obecnie rzadko stosowane),
- kosztem prowadzenia i obsługi rachunku
- prowizją za rozpatrzenie wniosku (rzadko stosowane)

Limit debetowy dla rolników

Limit debetowy strukturalnie podobny jest do kredytu w rachunku bieżącym. Środki finansowe udostępnianie zostają w rachunku bieżącym, każda wpłata podobnie jak przy kredycie w rachunku powoduje umniejszenie salda zadłużenia rolnika.
Limit kredytowy dostępny w ramach limitu debetowego jest standardowo dużo niższy aniżeli w przypadku kredytu w rachunku. Zazwyczaj kwota limitu debetowy wynosi od kilkudziesięciu do kilkuset tysięcy. Limit debetowy jest zatem produktem dostępniejszym, mniejsze są obwarowania co do kwestii zabezpieczeń. Stąd też limit często dedykowany jest dla rolników dopiero co rozpoczynających swoją działalność, tych o mniejszej skali działalności i mniejszych potrzebach finansowania.

Warto tutaj podkreślić iż limit debetowy nie oznacza tego samego co sam debet. Limit debetowy wiąże się z celowym przyznaniem limitu kredytowego. Debet natomiast powstaje w przypadku wypłacenia z rachunku środków które przekraczają dostępne saldo. Na rachunku powstaje wtedy saldo ujemne które nazywa jest właśnie debetem.
W przypadku powstania salda debetowego na rachunku, sposób i termin jego spłaty reguluje umowa o prowadzenie rachunku.
Saldo debetowe na rachunku może powstać w co najmniej kilku sytuacjach. Zazwyczaj ma to związek ze zbiorczym pobraniem opłat na koniec miesiąca. Opłaty związane z obsługą rachunku (koszty prowadzenia, przelewów etc.) pobierane są zazwyczaj zbiorczo w ostatnim dniu miesiąca. Podobnie ma się sytuacja z odsetkami które pobierane są zazwyczaj w cyklach miesięcznych. Jeżeli na dzień pobrania tychże opłat saldo rachunek nie jest wystarczające do obsługi kosztów powstaje na koncie debet.
Innym przypadkiem w którym może dojść do powstania debetu jest księgowanie transakcji bezgotówkowych. Nie każda transakcja bezgotókowa ma natychmiastowe odzwierciedlenie w postaci obciążenia naszego rachunku. Może więc dojść do sytuacji gdzie dokonujemy kliku transakcji kartą jedna po drugiej i mimowolnie nasze konto jest zdebetowane (schodzimy poniżej dostępnego salda gdyż wcześniejsze transakcje obciążają nasz rachunek z pewnym opóźnieniem).

Kredyt obrotowy nieodnawialny dla rolników

Kredyt obrotowy nieodnawialny - ten rodzaj kredytu jest odpowiednikiem kredytu gotówkowego dla firm. Nie jest to więc kredyt odnawialny - spłata dotyczy zarówno kapitału jak i odsetek w określonych kwotach i terminach spłaty. Kredyt zazwyczaj udzielany jest na okres 2-3 lat a spłata rat kapitałowo-odsetkowych dokonywana jest w okresach zazwyczaj miesięcznych lub kwartalnych. W przypadku wykazywanej sezonowości działalności możliwe jest dobranie harmonogramu spłat dopasowanego do oczekiwanego spływu należności rolnika. W sytuacjach występowania rolnych cykli koniunkturalnych możliwa jest spłata balonowa gdzie całość kapitału płatna jest na końcu okresu finansowania (podczas okresu wykorzystania kredytu klient płaci same odsetki).

Kredyt obrotowy nieodnawialny może zostać przeznaczony na spłatę innych zobowiązań o charakterze obrotowym (konsolidacja zobowiązań). Podobnie jak w przypadku kredytu w rachunku, przyznanie kredytu nieodnawialnego oparte jest o zbadanie zdolności kredytowej. Podobnie też, kredyt nieodnawialny może zostać zaciągnięty w walucie obcej w przypadku osiągania przychodów w tejże walucie. Różnicą w stosunku do kredytu w rachunku bieżącym jest wymagana kwota wpływów które należy przenieść na rachunki banku udzielającego kredyt. W przypadku kredytu nieodnawialnego kwota wymaganych wpływów (obrotu na rachunkach) jest dużo niższa w stosunku do kredytu w rachunku bieżącym w tej samej kwocie.

Koszty związane z przyznaniem kredytu nieodnawialnego podobne są do kosztów obsługi kredytu w rachunku bieżącym. Nie występuje tutaj prowizja za gotowość (od niewykorzystania) bowiem nie jest to kredyt odnawialny.

Przed podpisaniem umowy klient zazwyczaj ma opcję wyboru rodzaju spłaty kredytu: metodą annuitetową (raty równe, stałe) lub malejącą (metoda kapitałowa). Te dwie metody różnią się proporcją kapitału i odsetek w okresach spłaty (ratach). W metodzie annuitetowej przez cały okres spłaty płacimy stałą, niezmienną kwotę raty. Na podstawie dobranych parametrów kredytu (kwota, okres spłaty) tworzony jest harmonogram który dobiera odpowiednie proporcje kapitału i odsetek tak aby należny bankowi dług równomiernie rozciągnął się w czasie. W metodzie malejącej niezmienna jest sama część kapitałowa. W efekcie zmienna jest część odsetkowa która kalkulowana jest od kwoty kapitału przypadającej na okresy spłaty. Kapitał ulega zmniejszeniu o równe części w danych okresach i od tej kwoty kapitału naliczane są odsetki. Kalkulacja dla własnych parametrów w obu metodach spłaty możliwa jest w oparciu o kalkulator spłaty.
Obie metody zilustrowano na poniższej tabeli dla założenia kwoty kredytu 1 MLN PLN, terminu spłaty 12 miesięcy, oprocentowania 5% p.a. (w skali roku).

Metoda annuitetowa (raty równe, raty stałe)

Miesiąc spłaty Saldo kredytu Rata kapitałowa Rata odsetkowa Rata całkowita
1 1000000,00 83333,33 4166,67 87500,00
2 916666,67 83333,33 3819,44 87152,78
3 833333,33 83333,33 3472,22 86805,56
4 750000,00 83333,33 3125,00 86458,33
5 666666,67 83333,33 2777,78 86111,11
6 583333,33 83333,33 2430,56 85763,89
7 500000,00 83333,33 2083,33 85416,67
8 416666,67 83333,33 1736,11 85069,44
9 333333,33 83333,33 1388,89 84722,22
10 250000,00 83333,33 1041,67 84375,00
11 166666,67 83333,33 694,44 84027,78
12 83333,33 83333,33 347,22 83680,56

 

Metoda malejąca (metoda kapitałowa)

Miesiąc spłaty Saldo kredytu Rata kapitałowa Rata odsetkowa Rata całkowita
1 1000000,00 81440,82 4166,67 85607,48
2 918559,18 81780,15 3827,33 85607,48
3 836779,03 82120,90 3486,58 85607,48
4 754658,13 82463,07 3144,41 85607,48
5 672195,06 82806,67 2800,81 85607,48
6 589388,39 83151,70 2455,78 85607,48
7 506236,69 83498,16 2109,32 85607,48
8 422738,53 83846,07 1761,41 85607,48
9 338892,46 84195,43 1412,05 85607,48
10 254697,03 84546,24 1061,24 85607,48
11 170150,78 84898,52 708,96 85607,48
12 85252,26 85252,26 355,22 85607,48

 

Jak widać na powyższym przykładzie, każda z metod ma swoje plusy i minusy.
W metodzie annuitetowej początkowy poziom raty jest wyższy aniżeli w przypadku metody malejącej. Plusem natomiast jest fakt, iż łączna kwota odsetek do zapłaty przez rolnika w całym okresie jest niższa niż w przypadku metody malejącej.
W przypadku metody annuitetowej najważniejszym aspektem jest niezmienność poziomu raty - całkowite miesięczne obciążenie jest stałe w całym okresie spłaty.

Kredyt obrotowy nieodnawialny dopuszcza możliwość karencji (zawieszenia raty kapitałowej na pewien okres czasu). Jest to istotna kwestia w przypadku finansowania środków związanych z rolnymi cyklami koniunkturalnymi gdzie konieczna jest spłata kapitału w terminie późniejszym - na przykład po zbiorach, po osiągnięciu danego wieku przez stado i otrzymaniu wymaganych należności.

Kredyt obrotowy nieodnawialny posiada również wyodrębniony rachunek kredytowy przeznaczony do jego spłaty. W przypadku kredytu w rachunku bieżącym spłata następowała z bieżących środków wpływających na rachunek bieżący.

 

Produkty powiązane:

Zobacz również:

 

Kredyt konsolidacyjny dla rolników

Kredyt konsolidacyjny jest formą refinansowania zobowiązań, często wykorzystywanym przez podmioty branży rolniczej.

Kredyt ten przeznaczony jest na spłatę kredytów gotówkowych zaciągniętych w innych bankach. Bank konsoliduje część lub całość zobowiązań rolnika zamieniając je w kredyt z jedną ratą.

Dla rolników jest to wygodne gdyż zamiast płacić kilka rat w ciągu miesiąca płaci jedną stałą ratę.

Ponadto w przypadku gdy poziom dotychczasowych rat jest zbyt wysoki można zamienić je na jedną niższą ratę wydłużając okres spłaty.

Refinansowaniu podlega większość kredytów zaciągniętych przez rolników na dowolny cel - jak np. kredyty na zakup płodów rolnych, zwierząt, pasz a wyjątkowych sytuacjach - także i zakup ziemi oraz środków trwałych.

Produkty powiązane:

Zobacz również: